Niet te koop voor kinderen onder de 18 jaar
ZWARTE NOVEMBER: Speciale aanbiedingen op ALLES 🔥
Heeft u een vraag? 06 70 73 89 02
CBD, CBG, CBC, CBN... Heb je moeite om je weg te vinden in al deze acroniemen? Dat is begrijpelijk: er zijn meer dan 100 natuurlijke cannabinoïden die door cannabis worden gesynthetiseerd.
Maar zo hoeft het ook niet te zijn: om je wegwijs te maken hebben we een lijst samengesteld van de bekendste natuurlijke cannabinoïden, met hun volledige namen, acroniemen, effecten en een paar extra stukjes informatie om je te helpen schitteren in de maatschappij!
Natuurlijke cannabinoïden, ook wel fytocannabinoïden genoemd, zijn moleculen die worden geproduceerd door planten van het geslacht Cannabis. Dit geslacht omvat de sativa-, indica- en ruderalisvariëteiten, die allemaal tot de botanische familie Cannabaceae behoren.
Natuurlijke" cannabinoïden zijn stoffen die direct door de plant worden geproduceerd via haar biologische processen, zonder menselijke tussenkomst. Dit zijn de bekende stoffen die gevonden worden in cannabis en hennepbloemen en harsen: CBD, THC, CBG, CBC, etc.
De termen major cannabinoids en minor cannabinoids zijn volledig kunstmatige groepen, gecreëerd door de wetenschappelijke literatuur voor classificatiedoeleinden.
Dit zijn cannabidiol (CBD), tetrahydrocannabinol (THC), cannabigerol (CBG) en cannabinol (CBN).
Door uitsluiting worden alle andere cannabinoïden "minder belangrijk" of "secundair" genoemd.
Elke cannabinoïde heeft zijn eigen specifieke kenmerken, maar velen delen een vergelijkbare chemische structuur: ze behoren allemaal tot de grote fytocannabinoïde familie, afgeleid van dezelfde biosynthetische route.
De meeste fytocannabinoïden worden gesynthetiseerd tijdens de groei en het drogen van cannabisbloemen.
Dit is een complex biologisch proces. Simpel gezegd produceert de plant eerst een belangrijke molecule: CBGA (cannabigerolzuur), vaak de "moedermolecule" genoemd.
Afhankelijk van de genetica van de plant worden grotere of kleinere delen CBGA omgezet in andere cannabinoïdezuren met behulp van specifieke enzymen.
Het resultaat is verschillende niveaus van THCA, CBDA, CBCA, etc.
Deze zure vormen worden vervolgens omgezet in de "klassieke" cannabinoïden die we kennen als THC, CBD, CBG, etc. tijdens het droogproces van de bloem.
Nu we hebben gezien wat een cannabinoïde is en hoe het wordt gemaakt, gaan we elke cannabinoïde in detail bekijken.
Laten we beginnen met de bekendste cannabinoïde: THC. Wetenschappelijk gezien wordt het Delta-9 THC genoemd, om het te onderscheiden van andere vormen van THC die wel aanwezig zijn, maar veel minder geconcentreerd, zoals Delta-8thc en Delta-10 THC.
THC staat bekend om zijn werking op het endocannabinoïde systeem, in het bijzonder op CB1 receptoren, waardoor het zijn bekende psychoactieve effecten heeft:
Maar THC staat ook bekend om zijn verslavende effecten en zijn ongewenste effecten (angst, paranoia, etc.), die zijn bijna wereldwijde classificatie als verdovend middel rechtvaardigen.

De tweede op onze lijst is natuurlijk CBD. Deze cannabinoïde is de op één na meest geconcentreerde in cannabis, vooral in indica bloemen.
In tegenstelling tot THC werkt het niet direct in op het endocannabinoïde systeem, wat het verschil in effecten deels verklaart. Cannabidiol produceert geen high, maar wel een groot aantal effecten. De meest genoemde zijn :
Cannabidiol heeft een modulerende werking die het biologisch evenwicht bevordert en wordt als zodanig door de meeste Europese landen erkend als een veilige cannabinoïde.
Hoewel het de eerste cannabinoïde in zuurvorm was, is CBG niet erg aanwezig in CBD-bloemen. Meestal is het aanwezig in concentraties van minder dan 1% van de aanwezige cannabinoïden.
Net als CBD heeft CBG slechts een zwak effect op het endocannabinoïde systeem, waardoor het een modulerend effect heeft op het systeem. Cannabigerol wordt over het algemeen beschreven als meer stimulerend dan CBD:
Het kan ook helpen om welzijn en emotioneel evenwicht te bevorderen.
CBN is een bijzonder interessante cannabinoïde, omdat het niet direct door de plant wordt geproduceerd. Het wordt op natuurlijke wijze geproduceerd door de afbraak van THC als het veroudert of oxideert onder invloed van warmte, licht of zuurstof.
Schematisch gezien hebben tetrahydrocannabinol (THC) en cannabinol (CBN) een vergelijkbare structuur: CBN kan gezien worden als een meer geoxideerde en 'oudere' vorm van THC. Na verloop van tijd verliest THC bepaalde waterstofatomen en wordt de ring stijf, wat leidt tot de natuurlijke vorming van CBN.
Het is dit oxidatieproces dat verklaart waarom er meer CBN wordt gevonden in bloemen of harsen die lange tijd zijn opgeslagen of aan hitte zijn blootgesteld.
Hoewel Cannabinol is afgeleid van THC, zijn de effecten compleet anders. Het heeft een zeer lage high en veroorzaakt geen euforie. Het staat bekend om zijn kalmerende effecten, waardoor het een goede kandidaat is om mensen te helpen in slaap te vallen.
CBC is waarschijnlijk een van de cannabinoïden die de minste aandacht trekt, om een simpele reden: het heeft van zichzelf weinig waarneembare effecten.
Omdat het zich bijna volledig bindt aan de CB1 receptoren van het endocannabinoïde systeem, wordt CBC vaak beschreven als een middel dat een heel subtiel gevoel van kalmte geeft, nog discreter dan CBD.
Sommige onderzoeken suggereren zelfs dat BCC een rol kan spelen in het entourage-effect : de aanwezigheid ervan verandert de manier waarop andere cannabinoïden worden ervaren, in het bijzonder door bepaalde effecten van THC te verzachten of in balans te brengen.
Het is een "achtergrond" cannabinoïde, die op zichzelf niet erg spectaculair is, maar die bijdraagt aan het algehele effect van een bloem of hars.

Zoals we zagen in het hoofdstuk over de vorming van natuurlijke cannabinoïden, bestonden cannabinoïden eerst in zuurvorm voordat ze de moleculen werden die we nu kennen: CBGA, THCA, CBDA, CBCA, enzovoort.
Deze zure vormen, die voornamelijk aanwezig zijn in verse bloemen, zijn lang beschouwd als 'inactief', omdat ze weinig of geen waarneembare effecten hebben.
Recent onderzoek heeft echter aangetoond dat deze zure moleculen hun eigen biologische effecten hebben, soms zelfs gerichter dan hun gedecarboxyleerde versies. Sommige hebben duidelijke ontstekingsremmende, antioxiderende of misselijkheidsremmende eigenschappen, zonder psychoactief effect of verandering in waarneming.
Ze vormen daarom een zeer interessante weg voor medisch onderzoek. Maar er is nog veel onderzoek nodig om hun potentieel en hun specifieke mechanismen volledig te begrijpen.
Dat klopt! Hoewel deze groep cannabinoïden het meest bekend is vanwege het chemisch geproduceerde THCV, dat populair werd voordat het in 2023 werd verboden, komen cannabinoïden in de varine groep ook in de natuur voor. Daarom is natuurlijke THCV opnieuw geclassificeerd en nog steeds legaal bij een concentratie van minder dan 0,3%.
Cannabinoïden met namen die eindigen op -varine (zoals THCV, CBDV, CBCV, CBGV, om er maar een paar te noemen) lijken erg op hun 'klassieke' versies.
Het enige moleculaire verschil tussen de meeste is een kortere zijketen: een simpele structurele verandering, maar wel een die hun biologische gedrag beïnvloedt, evenals hun mogelijke effecten en de manier waarop die worden gevoeld.
Over het algemeen wordt aangenomen dat ze een sterker, minder langdurig effect hebben dan hun conventionele equivalenten.
De zogenaamde phorol- of biphorolvormen, die onlangs in 2019 werden ontdekt, vormen een andere zeldzame familie van natuurlijke cannabinoïden. Ze kunnen worden gezien als de "omgekeerde tweeling" van de -varine vormen.
Terwijl -varines een kortere zijketen hebben (C3), hebben biforolen een langere keten (C7). Deze eenvoudige verlenging verandert hun biologische gedrag: het versterkt de binding met endocannabinoïde receptoren, wat de aard en intensiteit van hun effecten kan beïnvloeden.
Deze moleculen komen van nature voor in bepaalde hennepvariëteiten, maar in minieme hoeveelheden, vaak in de orde van 0,01% of minder. Hun recente ontdekking heeft geleid tot een beter begrip van de fundamentele rol van de lengte van de zijketen in de activiteit van cannabinoïden.